Na een beetje rust, kwamen er weer 2 weken straffe chemo die zijn bloedwaardes helemaal deden zakken! Ik merk het direct aan zijn humeur als zijn bloed slecht is (weinig witte bloedcellen, plaatjes en een laag hemoglobine) dan wordt hij van het minste héél boos en geraakt hij niet uit zijn boze buien.
Voorbeeld: Ik had eerst Louis naar tafel gebracht en ging daarna Jules halen. Oh wat was hij boos… hij eiste (dominant hoor mijn Juleske) dat ik Louis terug in de zetel ging zetten om daarna hem naar tafel te “dragen” en dan pas mocht Louis terug naar tafel… Daar doe ik dus NIET aan mee he, ziek of niet ziek. Gevolg: Jules heeft zonder te overdrijven 2 volle uren gebruld zonder stoppen. Ik heb hem daar natuurlijk (door zelfs pedagogisch onverantwoord lief te zijn) proberen uit te krijgen, maar zonder succes… Binnenkort zijn dat soort extreme situaties verleden tijd, oef!
Hij eet nu véél minder en ook steeds gezonder, hij geraakt zijn kilos bijna zo snel terug kwijt als hij ze is bijgekomen 🙂 Hij heeft wel zijn haartjes weer verloren…
Op 21/4 kreeg Jules zijn allerlaatste chemo aan de baxter. Hij heeft daarna nog verschillende bloedtransfusies, plasma en plaatjes gekregen. Doordat zijn bloedwaardes iets te lang te laag bleven werd zijn beenmergpunctie een paar dagen uitgesteld om dan op 9/5 toch door te gaan! Het intensieve deel van zijn therapie werd een paar dagen later, na exact 404 dagen beïndigd!
Enkele cijfers:
- Hij was 104 dagen gehospitaliseerd
- Hij was 74 dagen op de dagzaal
- Hij onderging 28 volledige narcoses
- Hij kreeg 116 zakjes chemo
- Ontelbare pilletjes allerhande
Maar dat is voorbij nu en behalve tijdens zijn RSV fase heb ik altijd het gevoel gehad dat ze alles perfect onder controle hadden in Leuven! We mogen van geluk spreken dat we in België wonen…
