Volgens de oncologe ging Jules het best zo snel mogelijk naar school! Zo gezegd zo gedaan, de dag na de start van zijn onderhoud zat hij voor het eerst in het klasje 🙂
Hij voelde zich al een tijdje beter en zat al een tweetal weken op eigen initiatief terug mee in de ochtendroutine. Dus hij was er wel klaar voor… Maar hij komt van 1 jaar (1/4 van zijn leven dus) 1 op 1 aandacht in alle rust en moest naar 1 op 30 aandacht gaan in een drukkere omgeving. Hij heeft door de therapie ook periodes gehad waarin hij niet altijd even handelbaar was als je begrijpt wat ik bedoel… gewoon boterhammetjes eten doet hij al even niet meer… EN hij neemt toch nog steeds chemo pilletjes en antibiotica! Ik was er dus helemaal niet vanuit gegaan dat het zo vlot zou lopen.
Hij ging van 1 uur, naar een halve dag naar een hele dag naar school zonder probleem. In tegendeel! Jules is gewoon een ander kind geworden, ook thuis…. hij is gewoon straalgelukkig dat hij er weer bijhoort!
Hij heeft natuurlijk ook zijn broer hé, zijn houvast. Zonder Louis zou het toch een ander verhaal zijn! Hartverwarmend hoe Louis zijn broer een rondleiding gaf in de klas en hem beschermde als zijn kostbaarste bezit! En dan is er natuurlijk juf Laura. Ze beheerst de kunst van veel leuke activiteiten doen, structuur geven, opvoeden, op het juiste moment vrijheid geven, … en dat met een groot hart voor haar kinderen! Voeg daar nog eens de juiste dosis empathie voor Jules aan toe… perfect toch!
Er is nog één reden waarom Jules niet naar school mag en dat zijn waterpokken! En wil het nu eens juist waterpokkenseizoen zijn… dat is wel weer ene tegenvaller! Hij kan nu minstens 2 dagen niet naar school gaan… Maar deze keer is hij wel samen met zijn broer thuis…
