Gelukkig Juleske :)

We zijn nu een paar maanden verder sinds mijn vorige bericht… Jules heeft in die tijd héél wat ingehaald:

  • Hij eet terug normaal en op het zelfde moment als de rest van ons gezin
  • Hij is evensnel op de fiets als zijn broer
  • Zijn moeilijke buien zijn ongeveer verdwenen
  • Hij heeft zijn normale gewicht terug gevonden
  • Zijn haartjes zijn mooi gegroeid
  • Hij is nu ook zindelijk
  • en hij slaapt terug op zijn eigen kamer

Allemaal mega stappen op zo’n korte tijd voor zo’n kleintje. We zijn echt apetrots op hem! Er zijn nog een paar stapjes te nemen voordat echt alles weer normaal is, maar dat komt wel op zijn tijd…

Maar eigenlijk wil ik deze keer meer de focus leggen op wat er veranderd is dankzij deze ervaring. Want dat is het belangrijkste!

Hij is véél dankbaarder voor de pure, kleine, eenvoudige dingen die hij meemaakt. Je moet hem zien stralen als hij met zijn broer aan het fietsen is of met zijn zussen aan het winkeltje spelen is. Als we op uitstap gaan, durven de andere 3 wel eens zeuren over hoe ver ze wel niet moeten stappen of waarom ze dat ijsje niet krijgen, het typische kindergezeur 😉 Dat heeft Jules dus totaal niet. Kinderen die dit niet hebben meegemaakt vinden alles evidenter, logisch. Zelfs gewoon naar school gaan is voor hem puur geluk! Hij is eigenlijk bijna altijd overdreven goed gezind…

Ik ben natuurlijk stapelgek van al mijn kinderen, maar mijn band met Jules is toch iets bijzonder. We hebben alle moeilijke momenten samen doorgemaakt… ik was zijn houvast… ik was er iedere keer opnieuw getuige van hoe dapper hij was… Hoe klein hij nu ook is, dat zal ons altijd blijven verbinden. De oma’s kunnen hier ook van meespreken trouwens 😉 Ik voel het echt aan als een privilege dat ik dit voor hem en met hem heb kunnen doen. Sam is er soms jaloers op en dat begrijp ik. Want zijn effort om ons gezin draaiende te houden, was zeker zo groot als die van mij. En het heeft natuurlijk niet alleen Jules veranderd, héél ons gezin staat nu anders in het leven.

Weet je de glimlach van een kind die een hele tijd niet meer kon glimlachen is iets heel bijzonder… Ik wens alle dagen dat ons geluk mag blijven duren…