Na een maand therapie moet ik zeggen dat het daar ongeveer op neerkomt: Er zijn goeie dagen bij, maar ook regelmatig héél moeilijke dagen…
Maandag was een goeie dag:
- We kregen goed nieuws van de dokter: zijn bacteriën zijn weg, ze gaan voor alle zekerheid verder met de antibiotica. MAAR zaterdag mag hij naar huis… zal hem goeddoen 🙂
- Hij was super goed gezind en heb hem in tijden niet zo vaak horen lachen!!!
- Bloemkool à volonté 🙂
- We zijn gaan wandelen in de buurt van het UZ Leuven totdat we alleen nog groen rond ons zagen en geen ziekenhuis meer!
Dinsdag was een moeilijke dag:
- Hij moest weer onder narcose voor een punctie, op zich is dat niet zo erg. Maar Juleske was al sinds 2u ’s nachts aan’t zeuren voor bloemkool en hij moest natuurlijk nuchter blijven.
- Deze keer moesten we door samenloop van omstandigheden tot 14u wachten voordat hij eindelijk onder narcose ging… Een ware hel in Jules huidige leven, waar eten héél belangrijk is…. Hij was totaal uitgeput… voor een mama is dit emotioneel véél te hard!
- Maar we zijn samen door dit dieptepunt geraakt en als uw ge uw klein ventje daarna bloemkool kunt geven en hij eindelijk zijn rust bij u terug vindt en de hele tijd “hou jou” zegt… is alles weer vergeten! Dan ben je dankbaar dat je er samen voor mag vechten! Sorry… véél te emotioneel, maar het was ook een emotionele dag!
Voor de rest willen we jullie allemaal hartelijk bedanken voor de ontelbare lieve berichten! Dit hadden we niet verwacht… en doet ons enorm veel deugd!