De voorbije maand is er weer eentje geweest van hoge ups & diepe downs! Een emotionele rollercoaster op alle gebied.
Op één maand tijd moest hij 4 keer ongepland het ziekenhuis binnenkomen… Behalve het feit dat dit betekent dat het niet goed met hem gaat, moeten we iedere keer onze gezinsplanning omgooien! Maar ook daaraan wordt je gewoon… wij hebben tegenwoordig altijd een plan B! Van de laatste 90 dagen, was hij er 70 in Leuven, meestal (onverwacht) gehospitaliseerd…
Dat zijn voor mij ook veruit de moeilijkste momenten. Jules die zich slecht voelt, zijn emotionele buien, mijn gezin opgesplitst, dat lange wachten en alleen zijn hier… never-stop-fighting… dat zijn de momenten dat ik mezelf daaraan moet helpen denken!!!
De voorbije week, was dan weer fantastisch! Hij is een paar keer, kort naar de dagzaal geweest, maar voor de rest was hij gewoon goedgezind thuis! Zoals jullie weten gaat hij het liefst op stap… We zijn dus op bezoek geweest op school, naar de Kinepolis, hij is mee gaan winkelen, … We kiezen hiervoor wel de rustige momenten uit 😉
Hij heeft het eerste deel van de maand, weinig tot niets gegeten… toen hij daarna voor het eerst een groot stuk meloen met smaak aan het eten was… onbeschrijfelijk dat gevoel! Dat je van zoiets alledaags, zo gelukkig kan worden!
Idem betreft het stappen! Hoe de andere kids hun broer, hand in hand, mee op stap nemen om te gaan spelen… vertederend! Zeker als ook kleine Louis dat doet… En dan gisteren zijn eerste stapjes alleen… om van te smelten!!!!
We zijn nog tot morgen in Leuven (Hij heeft sinds vandaag een nieuwe portacat) en dan is hij tot maandag 18 juli thuis, zonder chemo, om goed op krachten te komen! Hopelijk wordt hij niet ziek… Daarna heeft hij zijn zwaarste chemo-week van het jaar… niet aan denken Evelien!!! Nu 2 weken genieten :))
