De cortisonen maken Jules extra hongerig! En dat ziekenhuis eten hier, staat hem overduidelijk niet aan, gelijk heeft hij ;))) Behalve die ene keer dat hij bloemkool met gehaktbrood kreeg. Sindsdien vraagt hij continu naar bloemkool!!!
Ik heb gisteren dus de bloemkool -hulplijn moeten inroepen. Meneer wilde niks eten en vroeg geen 3 keer, maar 100 keer naar bloemkool. Gezien hij “noten op zijne zang” mag hebben is oma gaan inkopen doen en aan het koken geslaan. Opa is het komen brengen! Hij heeft daar dan continu van gegeten… En dat mocht ook nadat hij bijna 2kg was kwijtgeraakt op een week tijd.
Jullie maakten zijn dag oma en opa, merci 🙂
En we zijn ineens gelanceerd voor een nieuwe missie: zorgen dat Jules ook hier in het ziekenhuis kan eten wat hij graag eet. Wetende dat hij 24u nadat het eten bereid werd er niet meer van mag eten (kiem-arm eten remember), is dat een hele uitdaging 😉